8 ژانویه 2024- بیش از نیمی از زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک در سن 40 سالگی به دیابت نوع 2 مبتلا می شوند. اما این دو مشکل هورمونی چگونه به هم مرتبط هستند؟

"موهای زائد، پریودهای نامنظم، کیست تخمدان، مشکل در بارداری یا ناباروری و مقاومت به انسولین" همگی علائم سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) هستند که تقریباً پنج میلیون زن را در ایالات متحده تحت تأثیر قرار می دهد.

سندرم تخمدان پلی کیستیک، یک بیماری هورمونی است که زنان در سنین باروری را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث تولید آندروژن های اضافی در تخمدان ها می شود که نوعی هورمون جنسی هستند. تستوسترون یکی از رایج ترین آندروژن ها است.

در حالی که آندروژن ها برای عضله سازی عالی هستند، ممکن است زنان را در معرض خطر بیشتری برای مقاومت به انسولین قرار دهند. مطالعات نشان داده اند که سطوح بالای آندروژن می تواند عملکرد سلول های ترشح کننده انسولین (معروف به سلول های بتا) در پانکراس را مختل کند.

مطالعات قبلی نشان داده‌اند که آندروژن‌ها با سلول‌های بتا برای تحریک ترشح انسولین تعامل دارند که منجر به سطوح بسیار بالاتر انسولین در خون می‌شود. با گذشت زمان، استرس مزمنی که به پانکراس وارد می‌شود، مسیرهای پیام رسانی انسولین را در سلول‌ها مختل می‌کند و می‌تواند سطح گلوکز خون را افزایش دهد.

چنین نتایجی در 70 درصد از زنان مبتلا به PCOS رخ می دهد. از آنجایی کهPCOS ، حساسیت ذاتی زنان به انسولین را از بین می برد، آنها را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت نوع 2 قرار می دهد.

ارتباط بین PCOS و دیابت نوع 2

به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، بیش از نیمی از زنان مبتلا بهPCOS  تا سن 40 سالگی به دیابت نوع 2 مبتلا می شوند. آسیب به سلول‌های بتای لوزالمعده بر اثرPCOS ، عامل اصلی افزایش بروز دیابت است.

دکتر Andrea Dunaif، رئیس بخش غدد درون ریز، دیابت و بیماری های استخوان در سیستم سلامتMount Sinai ، گفت: "اگر سلول های بتای خوبی داشته باشید، می توانید به اندازه دلخواه در برابر انسولین مقاوم باشید اما به دیابت مبتلا نشوید. زمانی که سلول‌های بتا نمی‌توانند به این روند ادامه دهند، شما در معرض خطر بسیار بالای ابتلا به دیابت قرار می گیرید".

مطالعات گروه تحقیقاتی Dunaif، زیرگروه های متابولیکی و تولید مثلی متمایزPCOS  را شناسایی کرده است. به گفته ی دکتر Dunaif، هنوز مشخص نیست که چه نوعی از تغییرات ژنتیکی می‌تواند عملکرد سلول‌های بتا را در افراد مبتلا بهPCOS مختل کند، زیرا ژن‌هایی که معمولاً با دیابت نوع 2 و عملکرد سلول‌های بتا مرتبط هستند با PCOS ارتباطی ندارد.

این می تواند به این معنی باشد که اختلال سلول های بتا بین PCOS و دیابت متفاوت است و به تحقیقات بیشتری نیاز دارد.

سندرم تخمدان پلی کیستیک،یک بیماری ژنتیکی پیچیده است. مانند دیابت نوع 2، این بیماری از ترکیبی از چندین ژن حساسیت و عوامل محیطی ناشی می شود.

مقاومت به انسولین نیز می تواند خطر PCOS را افزایش دهد

تحقیقات پیرامون انسولین بود که موجب شد برای اولین بار دانشمندان از ارتباط بین PCOS و دیابت مطلع شوند.

دکتر Dunaif، گفت: در دهه 70، یک گروه برجسته از دانشمندان، گروهی از دختران جوان را با مقاومت شدید به انسولین و علائم PCOS توصیف کردند. این به اصطلاح " نوع  Aسندرم مقاومت به انسولین"ناشی از تغییرات ژنتیکی است که بر توانایی بدن در استفاده از انسولین تأثیر می گذارد.

از آنجا، محققان دریافتند که نقایص انسولین می تواند باعث آندروژن اضافی شود که در برخی اختلالات ژنتیکی مشاهده می شود.PCOS ، تنها محرک در این تعامل نیست - ناهنجاری های انسولین می تواند خطر ابتلا به PCOS را نیز افزایش دهد.

دکتر Dunaif، گفت: برخی از زنان جوان (8 تا 12 ساله) قبل از اولین قاعدگی خود تغییراتی را در ترشح انسولین تجربه می کنند که به این معنی است که سلول های بتا آنها قبل از شروع علائمPCOS ، در چالش قرار گرفته اند. سایر علائمPCOS  شامل رشد موهای زائد، آکنه، افزایش وزن و قاعدگی نامنظم است.

انسولین این توانایی را دارد که به عنوان یک هورمون تولید مثل عمل کند و تولید آندروژن از تخمدان ها را در کنار سایر هورمون ها تحریک کند. همچنین به طور بالقوه آندروژن های اضافی را از سلول های چربی جذب می کند که می تواند منجر به انسولین بیش از حد در جریان خون شود. در این مورد، انسولین یک نیروی محرکه ی بالقوه برای ایجاد PCOS است.

علاوه بر این، مغز انسولین را از پانکراس تامین می کند و از آن برای بسیاری از عملکردها، از جمله تنظیم مسیرهای تولید مثل برای تخمک گذاری استفاده می کند. اختلال در سیگنال دهی سلولی انسولین، این مسیر را مختل می کند و باعث عدم تعادل هورمونی می شود.

دکتر Dunaif، افزود: «اگر در مطالعات حیوانی به‌طور تجربی سیگنال‌های انسولین را در مغز مسدود کنید، می‌توانید علائم PCOS را ایجاد کنید".

چاقی به عنوان یک عامل خطر برای PCOS و دیابت

مطالعات نشان داده اند که چاقی می تواند باعث PCOS و دیابت نوع 2 شود، اما عکس این موضوع همیشه صادق نیست. به گفته ی دکتر Dunaif، افرادی که دارای تغییرات ژنتیکی مرتبط با سندرم تخمدان پلی کیستیک هستند، لزوما در معرض خطر بیشتری برای چاقی نیستند.

برخی تحقیقات نشان داده اند که کاهش وزن قابل توجه می‌تواند علائم PCOS را بهبود بخشد، حتی تا حدی که به طور بالقوه ناهنجاری‌های متابولیکی را معکوس کند و سلامت باروری را بهبود بخشد.

در طول یک دهه گذشته، دکترDunaif  برای تایید استفاده از داروهای کاهش وزن آگونیست های گیرنده GLP-1 برایPCOS ، تلاش زیادی کرده است. او گفت که تلاش‌های او با مقاومت و عدم علاقه شرکت‌های داروسازی به بررسی این درمان برای بیمارانی که تنها به PCOS مبتلا هستند، مواجه شده است.

دکتر Dunaif توضیح داد که آگونیست های GLP-1 باید یک درمان خط مقدم برای بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 و PCOS باشند. این داروها حتی می توانند متفورمین را که فوایدی نشان داده بود، کنار بزنند، البته متفورمین اکنون دیگر به عنوان درمان اولیه برای PCOS توصیه نمی شود.

تشخیص و غربالگری PCOS

علیرغم اینکه سندرم تخمدان پلی کیستیک یک مشکل رایج و علت اصلی ناباروری زنان است، اغلب به اشتباه تشخیص داده می شود. به گفته ی دکتر Dunaif، بسیاری از پزشکان نیز اطلاعات زیادی در مورد PCOS ندارند، چه رسد به ارتباط آن با دیابت. او اضافه کرد که یکی از مسائل این است که متخصصان مراقبت های بهداشتی هنوز "به شکل ظاهری تخمدان ها و داشتن آن معیارهای تشخیصی PCOS پایبند هستند". این برای رسیدگی به هیچ یک از مسائل متابولیک مرتبط ضروری نیست، و شما می توانید بدون انجام سونوگرافی تخمدان، تشخیص PCOSرا به طور دقیق انجام دهید.

با پیشرفت تحقیقات، دکترDunaif  پیش بینی می کند که معیارهای تشخیصی PCOS احتمالاً تغییر خواهند کرد. مطالعات ژنتیکی، مانند مطالعات انجام شده توسط گروه Dunaif، درک جامعه پزشکی از PCOS- به علاوه نحوه درمان آن را ارتقا می دهد.

تا آن زمان، افراد مبتلا به PCOS، باید از دریافت تشخیص و درمان مناسب مطمئن شد و در مورد حفظ سلامت خود فعال باشند. درمان بسته به سن، سلامت، شدت علائم و اینکه آیا قصد بچه دار شدن دارد متفاوت است، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• حفظ یک رژیم غذایی سالم و ورزش منظم

• کاهش وزن

• داروهایی که تخمک گذاری را تحریک می کنند (مانند لتروزول)

• قرص های ضد بارداری

• داروهای دیابت مانند مهارکننده های SGLT-2 و آگونیست های GLP-1

همچنین توصیه می شود که زنان یائسه با سابقه سندرم تخمدان پلی کیستیک به دلیل خطر بالای دیابت نوع 2 ارزیابی های منظمی دریافت کنند.

دکتر Dunaif، همچنین توصیه کرد که آزمایش‌های تحمل گلوکز را انجام دهید - به‌ویژه برای بیماران مبتلا به PCOS و شاخص توده بدنی (BMI) بالای 20 - زیرا آزمایش‌های A1c ممکن است علائم اختلال تحمل را نشان ندهند.

او گفت: "من فکر می کنم اطلاعات و اقدامات عملی زیادی وجود دارد که زنان مبتلا به PCOS و دیابت می توانند برای محافظت از سلامت خود انجام دهند."

منبع:

https://diatribe.org/does-pcos-raise-risk-type-2-diabetes